Dijital Ölçme ve Değerlendirme Araştırmaları Dergisi
Abbreviation: DMER | ISSN (Online): 2791-7304 | DOI: 10.29329/dmer

Orjinal Araştırma Makalesi    |    Açık Erişim
Dijital Ölçme ve Değerlendirme Araştırmaları Dergisi 2021, Cil. 1(1) 35-47

Öğrencilerin Çevrimiçi Öğrenme Motivasyonu ile Çeşitli Değişkenler Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Durmuş Özbaşı

ss. 35 - 47   |  DOI: https://doi.org/10.29329/dmer.2021.285.3

Yayın tarihi: Haziran 30, 2021  |   Okunma Sayısı: 205  |  İndirilme Sayısı: 398


Özet

Son yıllarda öğrencilerin bilgi ve iletişim teknolojilerini eğitimsel amaçlı kullanım oranları geçmiş yıllara göre çok daha yoğun bir şekilde gerçekleştiği görülmektedir. Özellikle Covid-19 pandemi dönemi ile tüm dünyada uzaktan eğitim ile eğitim-öğretim faaliyetleri hız kazanmıştır.  Öğrencilerin nerdeyse tüm derslere (uygulamalı olanlar hariç) uzaktan eğitim yöntemiyle katılmaya başlamaları, öğrenme açısından nasıl bir motivasyona sahip oldukları sorusunu da beraberinde getirmiştir. Sınıfta yüz yüze eğitime alışmış olan öğrenciler salgın koşuları nedeniyle uzaktan eğitim almak zorunda kalmışlardır. Bu araştırmada öğrencilerin çevrim içi öğrenme motivasyonu ile çeşitli değişkenler (2019-2020 güz ve bahar ile 2020-2021 güz dönemi DNO, ders ile ilgili konularda araştırma için ayrılan süre, ders dışı konularda araştırma amaçlı ayrılan süre, sosyal medyada geçirilen süre, haftalık ders takip oranı ve ders dışında çevrim içi alınan kurs sayısı) arasındaki korelasyonu araştırılmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modelinde bir araştırma olup, 2020-2021 eğitim öğretim yılında gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya toplam 127 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin çevrim içi öğrenme motivasyonu alt boyutları ile akademik başarıları (2019-2020 Güz Dönemi, 2019-2020 Bahar dönemi ve 2020-2021 Güz Dönemi Dönem not ortalamaları) arasındaki ilişkiler incelendiğinde, herhangi anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Öğrencilerin çevrim içi öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği alt boyutlarından bilmeye yönelik içsel motivasyon ile haftalık ders takip oranları arasında orta düzeyde pozitif ilişki bulunmuştur. Başarmaya yönelik içsel motivasyon ile sosyal medyada geçirilen süre arasındaki ilişkiler incelendiğinde de orta düzeyde pozitif ilişki bulunmuştur. Uyarım yaşamaya yönelik içsel motivasyon ile ders takip oranı arasında negatif yönlü orta düzey ilişki bulunurken, diğer değişkenler ile zayıf düzeyde ilişki bulunmuştur. Ayrıca içe yansıyan düzenleme alt boyutu ile sosyal medyada geçirilen süre arasında da orta düzeyde pozitif yönlü ilişkiler bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler: Uzaktan eğitim, çevrim içi öğrenme, motivasyon, akademik başarı, covid-19 pandemi dönemi


Bu makaleye nasıl atıf yapılır

APA 6th edition
Ozbasi, D. (2021). Öğrencilerin Çevrimiçi Öğrenme Motivasyonu ile Çeşitli Değişkenler Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi . Dijital Ölçme ve Değerlendirme Araştırmaları Dergisi, 1(1), 35-47. doi: 10.29329/dmer.2021.285.3

Harvard
Ozbasi, D. (2021). Öğrencilerin Çevrimiçi Öğrenme Motivasyonu ile Çeşitli Değişkenler Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi . Dijital Ölçme ve Değerlendirme Araştırmaları Dergisi, 1(1), pp. 35-47.

Chicago 16th edition
Ozbasi, Durmus (2021). "Öğrencilerin Çevrimiçi Öğrenme Motivasyonu ile Çeşitli Değişkenler Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi ". Dijital Ölçme ve Değerlendirme Araştırmaları Dergisi 1 (1):35-47. doi:10.29329/dmer.2021.285.3.

Kaynakça
  1. Akbaba, S. (2006). Eğitimde motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361 [Google Scholar]
  2. Barrett, P. (2007). Structural equation modelling: Adjudging model fit. Personality And Individual Differences, 42(5), 815-824. [Google Scholar]
  3. Brusilovsky, P. (2001). Adaptive Hypermedia. User Modeling and User-Adapted Instruction, 11: 87-110. [Google Scholar]
  4. Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık [Google Scholar]
  5. Byrne, B. M. (2011). Structural equation modeling with AMOS Basic concepts, applications, and programming (Multivariate Applications Series), New York: Routledge. [Google Scholar]
  6. Celep, D. N. (2020). COVİD-19 salgını ve sınavlar. TEDMEM-Bülten. Erişim adresi https://tedmem.org/covid-19/covid-19-salgini-ve-sinavlar. 02.01.2021 tarihinde erişilmiştir [Google Scholar]
  7. Chang, S.C., & Tung, F.C. (2008). An empirical investigation of students’ behavioral intentions to use the online learning course website. British Journal of Educational Technology, 39(1), 71-83. [Google Scholar]
  8. Chen, K.-C. (2010). Motivation in online learning: Testing a model of self-determination theory. Computers in Human Behavior 26(4), 741-752. [Google Scholar]
  9. Chizmar, J. F., & Walbert, M. S. (1999). Web-based learning environments guided by principles of good teaching practice. Journal of Economic Education, 30(3), 248–264. [Google Scholar]
  10. Cruthers, M. (2008). Education technology gives teachers a wider reach. ETNI, 5. 10 Mart 2011 tarihinde, from http://www.etni.org.il/etnirag/issue5/mark_cruthers.htm adresinden alındı. [Google Scholar]
  11. Erdoğan, B. (2013). Çevrimiçi öğrenmede öğrenme yönetim sisteminin uyarlanabilirliğinin öğrenci doyumu, motivasyonu ve başarısına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. [Google Scholar]
  12. Ergin, A., &  Karataş, H. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Başarı Odaklı Motivasyon Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(4). [Google Scholar]
  13. Felder, R. M. (1993). Reaching the second tire-learning styles and teaching styles in college science education. Journal of College Science Teaching, 23(5), 286-290. [Google Scholar]
  14. Karataş, H. (2011). Üniversite öğrencilerinin epistemolojik inançları, öğrenme yaklaşımları ve problem çözme becerilerinin akademik motivasyonu yordama gücü. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. [Google Scholar]
  15. Korkmaz, Ö., Çakır, R. & TAN, S. (2015) Öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk ve memnuniyet düzeylerinin akademik başarıya etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi 16(3), 219-241. [Google Scholar]
  16. Khan, B. H. (1997). Web-based instruction. Englewood Cliffs: Educational Technology Publications. [Google Scholar]
  17. Kurnaz, F. B., & Ergün, E. (2019). E-öğrenme ortamlarında öğrenme stilleri ve akademik başarı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi [Journal of Theoretical Educational Science], 12(2), 532-549. [Google Scholar]
  18. Jonassen, D.H. & Grabowski, B.L. (1993). Handbook of individual differences, learning, and instruction. Lawrence Erlbaum Associates, Hillsdale, NJ. [Google Scholar]
  19. Hill, J.R. (2000). Web-based instruction: Prospects and challenges. In R.M. Branch & M.A. Fitzgerald (Eds.), Educational Media and Technology Yearbook 2000 (pp. 14-25). Englewood Cliffs, NJ: Educalional Technology. [Google Scholar]
  20. Maulana, R., Opdenakker, M-C. ve Bosker, R. (2016). Teachers' instructional behaviors as important predictors of academic motivation: Changes and links across the school. Learning and Individual Differences, 50, 147-156 [Google Scholar]
  21. Murphy, K.L., & Collins, M.P. (1997). Communication Conventions in Instructional Electronic Chats. First Monday, 2(11). http://firstmonday.org/ojs/index.php/fm/article/view/558/479 adresinden 17 Haziran 2021 tarihinde alınmıştır. [Google Scholar]
  22. Omar, N., Mohamad, M. M., & Paimin, A. N. (2015). Dimension of learning styles and students’ academic achievement. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 204, 172-182. [Google Scholar]
  23. Öztürk-Kumandaş, H. (2019). Araştırma modelleri ve türleri. Eğitimde araştırma yöntemleri (Eds.: K. Çağıltay ve R.S. Arık). Ankara: PegemA Akademi. [Google Scholar]
  24. Piccoli, G., Ahmad, R., & Ives, B. (2001). Web-based virtual learning environments: A research framework and a preliminary assessment of effectiveness in basic IT skills training. MIS Quarterly, 25(4), 401-426. [Google Scholar]
  25. Peng, H., Tsai, C. C., & Wu, Y. T. (2006). University students’ self-efficacy and their attitudes toward the internet: The role of students’ perceptions of the internet. Educational Studies, 32(1), 73-86. [Google Scholar]
  26. Ryan, R. M. 1995. Psychological needs and the facilitation of integrative processes. Journal of Personality, 63, 397-427. [Google Scholar]
  27. Ryan, R. M. & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of ıntrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68- 78. [Google Scholar]
  28. Tsai, C.C., & Lin, C.C. (2004). Taiwanese adolescents’ perceptions and attitudes regarding the internet: exploring gender differences. Adolescence, 39, 725-734. [Google Scholar]
  29. Tufan Yeniçıktı, N. (2016). Sosyal medya kullanım motivasyonları: Facebook ve twıtter kullanıcıları üzerine Kullanımlar ve doyumlar araştırması. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. [Google Scholar]
  30. Ünsal, H. (2012).   Harmanlanmış öğrenmenin başarı ve motivasyona etkisi. Türk Eğitim Bilimleri. Dergisi, 10(1), 1-27. [Google Scholar]
  31. Woolfolk, A. E. (1998). Educational Psychology, Boston: Allyn and Bacon. [Google Scholar]
  32. YÖK (2020, 23 Mart). Basın açıklaması. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/YKS%20 Ertelenmesi%20Bas%C4%B1n%20A%C3%A7%C4%B1klamas%C4%B1.aspx adresinden erişildi [Google Scholar]